Lotos en morgendauw

[p. 24]

De schipbreuk

Kindeke droomde, dat het een makker had, een aapje als kindeke zelf zoo klein.

Zij gingen samen hand aan hand en kwamen aan een helder meer.

Zij speelden schuitje varen en zij zongen: ‘Schuitje varen, schuitje varen! Ons schuitje is van rijstekoek, de riemen zijn van suikerriet’.

Klein kindje speelde eerst den veerman, zijn makker reiziger; en de veerman roeide uit alle macht - het aapje knaagde aan het schuitje. Toen werd het aapje veerman op zijn beurt, klein kindje passagier; en de reiziger lag uit te rusten - de veerman kauwde zijn riemen stuk. En zij zongen: ‘Schuitje varen, schuitje varen. Ons schuitje is van rijstekoek, de riemen zijn van suikerriet’.

[p. 25]

Toen werden weer de rollen omgekeerd, maar kindeke was te blij en lette niet op kameraad. En zij zongen: ‘Schuitje varen, schuitje varen. Ons schuitje is van rijstekoek, de riemen zijn van suikerriet.’

Tot plots het schuitje in tweeën brak; met een vervaarlijken sprong kwam aapje op den oever. Klein kindje zwom en zwom, en werd al schreiend wakker, en het water was koud en nat.