Lotos en morgendauw

[p. 28]

Herkomst

Als je aan kindje vraagt ‘waar kom je toch vandaan, mijn lieveling?’, dan wendt het gauw zijn hoofdje om, en ligt maar stil te lachen en wil ook nooit een antwoord geven.

Maar wacht, moeder, wacht; ik zal het jou wel toefluisteren.

Zie je den heerlijken bloei van zijn lijfje en ruik je den geur van zijn frissche leedjes?

Geen wonder! Vóórdat kindeke hier kwam, lag het lang, héél lang verborgen in het geurig hart van een wondere bloemeknop.

[p. 29]

Moeder, als kindeke slaapt in den rijkdom van zijn heerlijkheid, zie, hoe het dan zijn handjes saâmgevouwen houdt voor zijn diep-ernstig gezicht! Geen wonder! Toen kindeke nog verborgen was, toen zat het zóó, lang, héél lang in aandachtige bezinning op wie het zijne moeder noemen zou.

In eeuwenoud verlangen zichzelf in vreugde te geven wachtte het, totdat de bloem ontloken zou zijn in den dageraad van dit leven.

O moeder, maak u daarom zijn gave waardig en zegen dit zieltje met de heilige liefde van een moederhart.