Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[p. 15]

Op 't innemen sommiger Schanssen,
ende de stercke stadt Hulst, in Vlaenderen,
door Sijn Hoogheyt den Prince van Orangien, gedwongen inden tijdt van een Maent,
ende ingenomen op den 5. November, Anno 1645.

Stem: Rosemondt die lagh ghedoocken. Ofte: Phillis quam Philander tegen.

Ba goe Liens va Ghendt, en Brugghe,
Batjen dit es Malheureus:
't Loopt nu t'eenegaer te rugghe,
't Es nu al Vive le Geus:

[p. 16]

 

Vive Vranckrijck en Nassouw;

 

't Es nu al: aes up Pappouw.

 

2 Nu den Prins met al sijn Knechten

 

Komt in 't Erte van et Landt,

 

Hons so art en fel bevechten,

 

Stellet alles naer sijn andt.

 

Hons Volck liggen toe en sien,

 

Watter varinck sal geschien.

 

3 W'adden wilder al goe ope.

 

't Was al diep en laet in 't Iaer,

 

Maer wy zijn subijt bekropen,

 

Van sijn Oogheydt, dat es raer,

 

Dasse hover zijn gerocht,

 

T'wijl daer niemand up en docht.

 

4 Stercke Schanssen en Fortressen

 

't Sas, en Ulst, wy zijn 't al quijt,

 

Iuste van de Poopsche Messen

 

Oordmen daer te deser tijdt

 

Psalmen singhen, soet van toon,

 

Soo m'in Olland es gewoon.

[p. 17]

 

5 Nu light Lieven in de greppe,

 

Ba, eys 't nu nie wel gebuyt?

 

Tsa Signoren, wildt u reppe,

 

Packt u vry ten Lande huyt:

 

Wild in tijts naer Spagne gaen,

 

Daerge eerstmael quaemt van daen.

 

6 Maer en wilde niet vertrecken,

 

Dees Ollanders sullen u

 

Desschen up u Effebecken,

 

Da'k van uwent wege gruw:

 

Neemt dan Vullick u afscheet,

 

Want u Paspoort es gereet.

 

7 Tien, men sal noch om-ent-omme

 

Kommen tot Sijn Oogheydts Lof:

 

Van sijn Goeteydt, niet om sommen,

 

Maer de Spagnaerts gaen te grof,

 

S'ebben hons genoegh geplaeght,

 

En zijn over tijdt verjaeght.

Ba soo siet.