De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 2

[p. I]

Voorberigt.

De ongemeene graagte, waarmede het Eerste stukje van den Muzikalen vriend der Jeugd, bij mijne landgenooten, ontvangen is, deed mij met vermeerderden lust voortgaan in het bijeenverzamelen en schikken van het beloofde tweede gedeelte; dan, daar hetzelve, bij de plaatsing van al die stukjes, welke ik der lieve jeugd nog wenschte aan te bieden, eene te groote uitgebreidheid zoude bekomen hebben, en alzoo, ook wat den prijs betreft, buiten evenredigheid met het Eerste stukje zoude gekomen zijn, zoo ben ik met de Heer en Uitgevers overeen gekomen om, op het tegenwoordige, nog een derde en laatste stukje te laten volgen, hetwelk, spoedig na dit, het licht zien zal. -

Daar tot dus verre de Gezangen, - voor het meerderdeel althans - naar de volgorde der onderscheidene klankladders geplaatst zijn, zal zulks in het laatste stukje niet verder in acht genomen worden, maar hetzelve zangstukjes uit verschillende grondtoonen, door een gemengd, behelzen, terwijl

[p. II]

het, over het geheel, nog progressiver dan dit en het vorige stukje zijn zal, en er, ten slotte, nog een paar fraaije gezangen, met een accompagnement voor de Piano forte voorzien, door mij zullen bijgevoegd worden.

Het verhoogt de waarde der Zangkunst, dat dezelve niet slechts tot haar eerste en voorname doel: den lof des Allerhoogsten, kan gebezigd worden, maar ook tot opwekking en uitboezeming van betamelijke vrolijkheid kan worden aangewend; en het zal derhalve, vertrouw ik, wel door niemand gewraakt worden, dat, in de hier voorkomende mengelstukjes, soms Godsdienstige ernst met onschuldige vreugd zich afwisselen.

Dat ook dit stukje den lust tot en de bekwaamheid in het zingen, bij velen moge bevorderen, is mijn hartelijke wensch.

W. OUDSHOFF.

Rotterdam 20 Julij 1829.