Met vader uit

[p. 12]

Fik houdt de wacht.

‘Ik moet naar school, dat is wel fijn,
Maar ook wel naar,’ zegt Miesje,
‘Want onze tweeling is zo druk!
Vast maken ze een kopje stuk
Van 't mooie theeserviesje!

Nou ja, ze zijn ook nog zo klein...
Maar Fik, mijn brave hondje,
'k Zet jou hier voor de speelgoedkast,
Als jij op mijn serviesje past,
Krijg jij van mij een klontje!’

Fik geeft een grom, een grauw, een grijn...
De tweeling kruipt in 't hoekje;
Dan blaft Fik nog eens, luid en lang!
De kleine broertjes worden bang...
Moes troost ze met een koekje.

[p. 13]