Geestige wercken

[p. *2r]

Aenspaeck, Van den drucker aen den leser

DE Gedichten van den Heer van Overbeke hadden lang in geschrift by veele van sijn familiare Vrienden en Liefhebbers van de edele Poësy gesworven, waer van den een dit en den ander dat bekomen hadt, doch alles soo stucks-gewijs, en vitieus door de onkunde van die geenen, die deselve dickwils overgeschreven hadden, dat het jammer was dat alle dese Leden, wel gesuyvert zijnde, niet tot een volmaeckt Lichaem gebracht souden geworden hebben. De lust die wy altijdt gehadt hebben om aen de wereldt yets ongemeen en vermaeckelijck te toonen, als mede het aenraden van eenige aensienelijcke Persoonen, onder de welcke dat eenige van dese geestrijcke Geschriften waren berustende, heeft ons aengeprickelt, om soo veel van de selve, als ons mogelijck was, te bekomen, (met groote moeyte van dese en geene te gaen versoecken) en het meeste en beste gedeelte (volgens het oordeel van verstandige Luyden) daer van bekomen hebbende, hebben wy getracht dese Geschriften soo accuraet en net voor den dagh te doen komen, dat een yeder daer uyt lichtelijck onse yver sal konnen bemercken. Wy hebben het geluck ghehadt van by een groot Liefhebber een seer accuraet geschreven exemplaer van sijn

[p. *2v]

vermaeckelijcke Reys-beschrijvingh gevonden te hebben, door welckers toedoen wy de ingesloopene druckfauten, die in sulck een groote menighte daer in gevonden wierden, dat sy niet alleen den Leser tegen stonden, maer oock het geheele Geschrift onverstaenlijck maekten, soodanigh gecorrigeert, dat wy niet twijffelen, of den Leser sal tot sijn groot vergenoegen, de aerdigheden, waer mede den Autheur dit sijn Geschrift doormengt heeft, nu ten vollen konnen bespeuren. Ons versoeck is, dat de Liefhebbers, die noch eenige van sijn Gedichten of Liederen in geschrift hebben, dewelcke wy in dit tegenwoordig werk niet gestelt hebben, ons deselve gelieven te laten toekomen, op dat wy die in een tweede druck mochten formeeren; en wy twijffelen niet, of wy sullen door onse vlijt en naerstigheyt, die wy altijt tot soo doorluchtige wercken betoont hebben, doen blijcken dat wy geen van de minste van die genen willen sijn, die door de druck-pars de wercken van verstandige namen met een volle glorie aen de werelt doen sien. Vaert wel dan, beleefde Leser, en gebruyckt dese bladeren tot U E plaisir; soo dra ons eenige vermeerdering ter hant gekomen sal zijn, belooven de Liefhebbers dit selve werck door sijn vermeerderingh aen den dagh te sullen brengen, welcke beloften wy sullen volvoeren, en

Verblijve ondertusschen U E. aller toegenegene Dienaer,

Jan Claesz. ten Hoorn.

In Amsterdam uyt mijn Boekwinckel, den 6, November 1677.