De psalmen Davids

[p. 27]

Psalm. XI. Vertroostinge tegen de bespottinge, ende vervolginge der Godtloosen, dewijl Godt beyde der Vroomen, ende Godtloosen herte siet, en oordeelen sal.

OP Godt staet al mijn hoopen,
Waer toe maeckt ghy alsulck geschal?
En roept waer sult ghy loopen
Tot mijne ziel? ghy segth ick sal
Mijn ongeval
Noch ontvliegen, noch ontkomen,
Wijl der Goddeloosen handt
Haren boogh in 't doncker spant
Die op 't hert mickt van de Vromen.

2.   Al 't geene dat sy bouwen
En sal niet lange blijven staen,
Godt sal 't ter nederhouwen;
Wat heeft de Vroome doch gedaen,
Om hem te slaen?
Godt is op sijn Troon geseten,
Hy doorsiet met sijn gesicht
't Geen beneden werdt verricht,
Van die sich het quaedt vermeten.

[p. 28]

 

3.   Godt kent de goen en quaden,

 

Hy haet Lief-hebbers van 't gewelt,

 

Voor haer is geen genade,

 

Dat oordeel leyt by hem gevelt,

 

En vast gestelt:

 

Hy sal met sijn solffer-vlammen,

 

Met sijn swavel en sijn strick

 

't Hert doen zidderen van schrick

 

Van die geen, die hem vergrammen.

 

 

 

4.   De Heer die is rechtvaerdigh,

 

Die niet als Vroomen en bemint

 

Sijn gunste zijn sy waerdigh,

 

Hy handelt haer gelijck sijn vrindt;

 

Ia als sijn kindt

 

Sal hy haer ten rechten leyden:

 

Hy staet altoos voor haer ree,

 

Sijne goetheyt sal een stee

 

Inden Hemel haer bereyden.