De psalmen Davids

Psalm XXV. Na de Oude Compositie.

Op de wijse, by den 1 Psalm aengewesen.

TOt u heff' ick mijn ziel, o Heer,
Mijn Borcht, op wien ick bouwe,
Geen ramp vernietige mijn eer
Terwijl ick u vertrouwe;
Op dat mijn vyanden niet bly

[p. 71]

Van vreughd' opspringen, als sy my
In mijn ellend aenschouwen.

2.   Geen schaemte maeckt haer wangen root
Die wachten op Godts zegen,
Maer wel, die sonder reen of noot
De trouweloosheyt plegen.
Heer maeckt my dijnen wegh bekent
Op dat ick eenmael wert gewent
Te wand'len in uw' wegen.

3.   Heer, onderwijst my in uw' Leer,
Ick wacht' u gantsche dagen,
Ghy zijt een Godt mijns heyls, denck Heer,
Wanneer ick lagh verslagen,
Hoe dat ghy door barmhertigheyt
My weder hebt te recht geleyt,
En sorgh voor my gedragen.

4.   Ick hebb' u altoos lief gehad,
't Zy dat ick waeck of slape,
Ghy waert genadigh, selfs eer dat
De werelt was geschapen,
De Vroomen zijn in u verblijdt,
Ghy zijt voor uwe knechts altijdt
Een seker schilt en wapen.

5.   Gedenck geen sonden mijner jeught,
Noch hoe ick ben geweecken
Van 't onvervalschte padt der deught,
Siet niet aen mijn gebreecken,
'k Ben dickmaels van uw' wegh misleyt,

[p. 72]

 

Ick bidd' om uw' barmhertigheyt

 

Wilt u aen my niet wreecken.

 

 

 

6.   De Heer die is oprecht en goet

 

En mild in sijn weldaden,

 

Hy sal des Sondaers losse voet

 

Weer stellen op sijn paden,

 

Hy sal haer weder nemen aen,

 

En den Sachtmoedigen sijn paen

 

Aenwijsen uyt genade.

 

 

 

7.   Vw' wegh is goedertierentheyt

 

Voor die, die heyligh leven,

 

Voor die uw' heyl'ge Wet uytbreyt

 

Door uwe handt geschreven.

 

O Heere laet my niet in noot,

 

Wilt om uw' naem mijn schult, hoe groot

 

Sy wesen mach, vergeven.

 

 

 

8.   Want Heer aen u heb ick misdaen,

 

Het welck ick niet ontkenne,

 

Wijst my weer op der Vroomen paen,

 

Wilt my geduurigh menne

 

In 't rechte spoor, op dat ick niet

 

Door overtreen raeck in 't verdriet,

 

Maer tot het goet gewenne.

 

 

 

9.   Wie is de man die vreest den Heer?

 

Die sal Godts gunst verwerven,

 

Hy sal hem wijsen in sijn leer,

 

Sijn zaed sal noyt versterven,

 

Sijn ziel sal in de nare nacht

 

Gerustigh slapen, sijn geslacht

 

Dat sal de aerd be-erven.

[p. 73]

 

10.   Daerom soo sal ick op den Heer,

 

Alleen mijn oogen wenden,

 

Al slaet hy, hy geneest my weer,

 

Hy sal my bystant senden,

 

Want all' mijn vrienden zijn nu wegh,

 

'k Ben arm en eensaem, en ick legh

 

Versoncken in ellende.

 

 

 

11.   Mijn hertseer en benauwtheyt heeft

 

Sich uytgestreckt in 't ronde,

 

Helpt my uyt mijne noot, en geeft

 

My balsem in mijn wonden:

 

Ick bidd' u siet mijn moeyten aen,

 

En wat ick al hebb' uytgestaen,

 

Neemt van my 't pack der sonden.

 

 

 

12.   Heer siet mijn vyanden, hoe groot

 

En sterck sy zijn van krachten;

 

Help m' om mijn onschult uyt de noodt

 

Dewijl ick u verwachte,

 

O Heere, wilt uw' felle straf,

 

Vw geesselsweepen wenden af,

 

Van Israëls geslachten. 1. Gloria.