De psalmen Davids

Psalm CXXV. Vastigheyt van die gene, die op Godt vertrouwen; nevens een Gebedt voor de Vromen, en tegen de Godtloosen.

Oock op de wijse van den 116 Psalm, ofte door Adams val, etc.

DIe sich verlaten op den Heer,
Zijn als de schoone bergen
Van Zion, die den windt en 't weer
Met kruyn en toppen tergen;
Gelijck Ierusalem, 't welck leyt
Rondt in 't gebergt beslooten,
Soo blijft oock Godt in eeuwigheyt
By sijne Gunstgenooten.

[p. 374]

 

2.   Godt wil niet dat der Boosen handt

 

Ons langer sal regeeren,

 

Op dat wy door gebruyck van 't landt

 

Geen valsche Godtsdienst leeren,

 

Op dat wy onder haer gebiedt

 

Ons' handen niet uytsteecken

 

Tot schelmery, op dat wy niet

 

Navolgen quade streecken.

 

 

 

3.   O Godt doet aen den Goeden goet

 

En aen die oprecht wand'len,

 

Maer straft, die met een valsch gemoedt

 

Op quade wegen wand'len,

 

Verstroyt die ongerechtigheyt

 

Beminnen, laet uw' vrede

 

In Israël zijn uytgebreyt,

 

Tot heyl van Zions steden. 2. Gloria.