Princelijcke deuijsen

[fol. 49v]

Inuitum fortuna fouet.

⁺Fortune was Policrates den Coninck van Samien soo ionstich in allerley gheluck ende rijckdom, dat hy selue, willende ende soeckende die te veranderen oft te minderen, een van sijn ringen die seer costelijck was wierp inde zee: de welcke nochtans des niet teghen staende, hem weder gheuonden werdt inden buyck van een seker visch, die de visschers hem gheuangen hadden. Waer wt dat namaels volchde, dat desen tyran, hem verlatende op sijn groot gheluck, ten laetsten onuersiens gheuanghen werdt vanden Prince van Persen, de welcke hem terstont liet hanghen ende

+ [...]rabo.

[fol. 50r]

verworghen. Waer by men ghenoech merken mach, dat voerspoet ende ionste der fortunen, twelcke de werelt houdt voor groot gheluck, gheen seker saecke en is, noch die altijts dueren mach: maer hoe datse meerder is schijnende, hoe datse broescher is ende te niete gaet, gelijck een glas.