Princelijcke deuijsen

Parce Imperator.

M. Sceua een vroom soldaet vander armeye⁺ van Iulius Cesar, vechtende in een

+ App.

[fol. 77v]

schermutsinghe die gheschiede aen die riuiere Duras tusschen den voorseyden Cesar ende Pompeius, na dat hy zijn een ooge hadde verloren, ende zijn lichaem duersteken te ses diuersche plaetsen, soo werdt beuonden dat in zijnen schilt oft bueckelaer noch staken hondert en twintich pijlen. Ende daer en bouen soo waren inden seluen bueckelaer (als Casar selue beschrijft) wel twee hondert en dertich gaten. Desen niet teghenstaende soo bleef den inganck vande stercte die hem beuolen was seer wel bewaert. Voorts op een ander tijdt de voorseyde Sceua alleene wederstaende de vianden in eenen strijdt in Gaulen, ende groote vromicheyt bedreuen hebbende teghen sijn vianden, heeft seer stoutelijck, naer dat hy een steke ontfanghen hadde dweyrs door tbeen, ende dat sijn aensicht door tworpen vanden steenen te pletter was, sijn stalen beckeneel oft tophuyue in stucken op sijn hooft gheslaghen, sijnen bueckelaer gheheel doorboort in stucken gheuallen, ende sijn sweert in stucken gheslagen, ghespronghen in zee al ghewapent met een dobbel harnasch, ende dede soo veel met swemmen door twater, dat gheuerwet was vanden bloede van sijn vianden, dat hy gheraecte in sijnen legher, daer dat hy begonst te roepen tot sijnen ouerste, siende hem seluen son-

[fol. 78r]

der geweere, twelcke den crijchlieden niet gheorloft en was, niet teghen staende den last daer hy inne geweest hadde, Capiteyn vergheuet my, ick hebbe verloren mijn geweere ende wapenen. Sulcx was dan die vromicheyt van desen Sceua, dat hy in recompense van zijnder verdiensten wert ghemaect Capiteyn van hondert mannen.