|
| |
| |
| |
Slot-reden.
ALs ik voór 't laest' eens wel bemerk',
Hoe dat een' Tonge gaet te werk,
En dat ik alle' haer' feylen tell',
Dan zien ik een Tragœdi-spel:
My dunkt, als dat den ganschen Bol
Is van een' menigt dwaze vol,
En dat'er niet een' plaets en is
Die vry is van verargernis.
Als ik dit alles overpeys'
En dat voór deze laetste reys,
Dan staen ik stom, dan staen ik stil,
En 't schynt, als-dat ik spreken will';
Dan ben ik als in twyffeling
Van zulke vremd en listig ding;
Dan dunkt my, dat ik alles zien
En zonder Recht en Reên geschîen;
Dan dunkt my, dat het eerst' van al
De booze Tonge wezen zal,
Die alles smyten zal te grond
Dat reeds zoo-wel gevestigt stond;
Dat Steden met hun Cierlijkheyd,
Dat Ryken met hun Majesteyt,
Dat Volk'ren met hun Geld en Goed
Verdwynen op den zelven spoed;
| |
| |
Dat Eer en Staet, dat Eêl Geslagt,
Dat Wetenschappen hoog-geägt,
Dat luyster, glans, en deftigheyd
Haest zullen zyn te-neêr-geleyd;
Dat Geld en Goed, dat groot beslag
Maer reeds gekomen voór den dag,
Dat Titels, Glori', Lof en Pragt
Straks zullen zyn te-niet-gebragt;
Dat Wetten, Schriften en Verbond,
En dat als vast gezegelt stond,
Dat stukken zelver van Gewigt
Haest zullen zyn den voet geligt;
Dat Deugt, Religi', Agtbaerheyd;
Dat Wetenschap, Regtzinnigheyd,
Dat goed Gedrag, dat waere Tugt
Haest zullen wezen op de vlugt:
Dat Godes-Eer, Regtveerdigheyd,
Dat Yver, Liefde, Minzaemheyd,
Dat alles, wat eens Heerlyk scheén,
Met haesten spoed te-gâer verdweén,
En zoo my iemand ondervraegt,
Waerom van all' dit sâem geklagt?
Dan zegg' ik hem: dat 't is de Tong',
Die geenen Raed geen Magt bedwong,
Die zulke wreede listen broed,
Die all' dat kwaed en onheyl doet:
Dan zegg' ik hem, en voór gewis,
Dat sy daer van den oorsprong is:
Want zoo de wereld zoo blyft gaen,
En dat de Tonge blyft bestaen
| |
| |
Het-ghen' den kwaeden will' gebied,
Dan word'er geene zond' gevlied;
Sy leyd daer toe, sy port ons aen
Om kwaeden wegen in-te-gaen;
Sy trekt den mensch tot synen val,
Doet alle kwaed; hier hebt gy 't al.
'K en will' al-hier niet voorder gaen;
Den Lezer heéft genoeg verstaen,
Wat rampen dat een' Tonge baert,
Hoe sy 't gewiss' met zond' bezwaert,
En wat sy doet in groot getal:
D' Exempels zyn'er over-al.
Zoo-dan, een voór het laetst' gezeyd,
Wagt u in tyds doór kloek beleyd,
En leert bedwingen dat u is
Tot smaed en tot bederffenis:
Al is het lit der Tonge klyn,
Het kan nogtans een' vyand zyn,
Die gy daer-naer doór all' uw kragt
Noyt onder uw bevel en bragt:
Let toe in tyds wat dat gy doet,
Bedwingt uw' Tonge' met haesten spoed;
Leert uyt eens-anders ongeval,
Wat U tot Voórdeel strekken zal.
|
|
Auteursrechtvrij