Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij
[pagina 220]
| |
[pagina 221]
| |
uwe rouw, uw droefheid op doet
klaaren, Dient met een bly gelaat te
zyn onthaald. Hoe zal men uw' Verlóssers
noemen? Hun yver, hun - - - - yver
is een paerel aan uw kroon:
Hoe zal men hén naar waerde roemen?
 | |
[pagina 222]
| |
De Deugd vindt in zich zélv' haar loon,
De Deugd vindt in zich zélv' haar loon.
WEESMEISJE.
O wat aangenaamer dag! O! wat
aangenaamer dag! Voor stókoude en
ou - der-loozen. Dist'len scheijen zich van
 | |
[pagina 223]
| |
roozen. Vlie, vlie onnut geklag,
Zo de Dichtkunst iets vermag,
Voor stókoude en ou - - - - - derloozen,
Vlie van hier onnut geklag,
Nooit, nooit bestraalde ons
schooner dag! Nooit bestraalde ons
 | |
[pagina 224]
| |
schooner dag!
OUDE MAN.
De kunst, die d' adem scheen te
gee - - - - - - - - - - ven, Ontluikt in
wintertyd gelyk een lénte roos. Wy zien de
domme Onweetendheid verdreeven, 't Bedróg,
 | |
[pagina 225]
| |
't bedróg, 't bedróg verbannen
voor altoos, verbannen voor altoos.
Adagio. voor altoos. Lang moet de
vreede in Amstels muuren, lang moet der
burg'ren heil, o Dichtkunst, o
Dichtkunst duuren!
 | |
[pagina 226]
| |
OUDE VROUW.
De Hémel gunn' aan 't groot beleid
der staa - - - - - - - - - t, De
Hémel gunn' aan 't groot beleid der
staat, Dat haa-re zégen, Dat haa-re
zégen, Tót vryheid van 't gemoed verkree
 | |
[pagina 227]
| |
- - - - - - - - - - - - gen, In
eeuwigheid, In eeuwigheid niet t'
on - - - - - der gaat. De
Hémel gunn' aan 't groot beleid der
staat, Dat haa - re zégen, Dat haa - re
zégen, tót vryheid van 't gemoed verkreegen,
 | |
[pagina 228]
| |
In eeu - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - wigheid, in
eeuwigheid, in eeuwigheid, niet t' onder
gaat, in eeuwigheid, in eeuwigheid, niet
t' onder gaat.
 |
|
