Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

't Vernoeghde Hert.

Stemme: O schoone Caricle.
Op de voorgaende wijse.

SIet hier een rijck gemoed,
Dat onbeswaert van 's Werrelds sorge leeft:

Dat vrolijck word gevoed

Van 't geen hem Godt uyt sijne mildheyd geeft:
't Genoegen is sijn lust en vreughd,
Sijn eenigh voedsel en geneughd.

Wat kan de sorgh u doen?

Kondy door sorgh vergrooten geld of schat?

De sorgh die kan niet voen,

't Genoegen heeft een Koninghrijck om-vat;
't Genoegen is het beste goed,
En wie het derft, verteert sijn bloed.

[p. 97]

 

Al haddy Croesus goud,

 

Al leydy schoon te baden in den Wijn,

 

Noch soudy zijn benout,

 

Als eene die verstickt door groote pijn.

 

Het water kan geen dorst verslaen,

 

V drooge brand doet u vergaen.

 

 

 

Ick hou my dan te vreen,

 

En geef mijn rust niet om een valsche waen:

 

't Genoegen is alleen

 

Een schat, een deughd, die altijdt sal bestaen:

 

Wech loose geld, en vluchtigh goed,

 

Dat elck soo dier bekoopen moet.

 

 

 

Het goed dat komt en gaet,

 

Nu klimtet hoogh, dan daeltet na den grond:

 

Sijn meester het verlaet,

 

En inden nood hem doodelijcken wond:

 

En waerom soumen dan sijn scha,

 

Soo vyerighlijcken volgen na?

 

 

 

Ick slaep en leef gerust:

 

En neem mijn plicht en handel stadigh acht,

 

Ick heb mijn vreughd en lust,

 

En weet dat God my zeghent dagh en nacht:

 

Wech goed; dat dus den mensch verveelt!

 

En hem sijn soete ruste steelt.

 

 

 

Wech onvernoeghend mensch!

 

Hoe schraept, en raept ghy dus na u verderf?

 

Al krijghdy schoon u wensch,

 

Soo hebdy slechs de sorge tot u erf:

 

Ick kies, ick kies een open hert,

 

En acht geen slaverny of smert.