Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
Stemme: Ick heb den Heer lief, Psalm 116.
ICk wil mijn stof ontleenen uyt Godts woordt,
Die door dit woord oock alle ding voortbrachte,
Ick wil hem singen van sijn groote krachten,
Der Scheppinge en wond'ren noyt gehoort.
2. Daer was een klomp, jae een verwarde klomp,
Want water, aerd, locht, vier, was ongescheyden,
En sweefd' in 't wilt, d'een d'ander tusschen beyden,
Vier, VVater, Aerd en Locht was in dien romp.
Eerste dagh-werck.
3. God sprack het werde Licht, en 't wierde licht:
God is een Licht en heeft geen duysterheden:
Sijn Licht is reyn, en Licht van eeuwigheden,
Want hy alleen ons door sijn Godheyt sticht.
Tweede dagh-werck.
4. Daer wierd', sey God, een Spansel uyt-gebreyt,
Dat VVater en de Hemel sich verspreyden,
En d'Hemel sou Gods wonder-werck verbreyden,
En eeren God, die 't alles heeft bereyt.
Derde dagh-werck.
5. Ghy VVateren versamelt aen een oort,
Op dat men magh het drooge Land beschouwen,
Sprack God, en voorts daer op ack'ren en bouwen,
Op dat de Aerd brengh alle vruchten voort.
Vierde dagh-werck.
6. 't Uytspansel zy met Lichten op-geciert,
Met Son en Maen, en al des Hemels Sterren:
Met vaste loop, die nimmermeer verwarren,
Waer nae men dagh en nacht en jaren stiert.
| |
[pagina 7]
| |
Vijfde dagh-werck.
7. God sprack brenght voort ghy VVatren al 't Gediert,
Dat in u schoot te weemlen leyt en leven.
't Gevogelt mee dat sich ter vlucht sal geven,
En vruchtbaer zijt in Zee waer in ghy-swiert.
Seste dagh-werck.
8. Ghy Aerde brenght u Vee en Dieren aen,
't Gewormt en al wat op der Aerd kan sweven,
Sey God, laet ons nu scheppen nae het leven,
Een Mensch, die is nae onsen Beeld' gedaen.
9. Dees sal een Heer zijn over Zee en Land,
Dien alle dingh sal onderdanigh wesen:
Waer door Gods lof, sal altijdt zijn gepresen,
Met kennis Gods, vol wijsheydt en verstant.
10. ‘Dit edel beelt, aen Lijf en Ziel volmaeckt,
‘Heeft Gods gebodt, laes! schandigh overtreden,
‘Waer door de smert noch druckt sijn arme leden,
‘Die door dees val zijn in den doodt geraeckt.
11. ‘Maer dese troost van dat der Vrouwen zaet,
‘Den Duyvel sou en alle sond vernielen,
‘Heeft haer verlost, van schip-breuck haerder zielen,
‘Door Christum ons des Hemels Son op-gaet.
ICk moet om de vreemdigheyt, hier by voegen, 't gene de Poeten van de eerste Scheppinge, verhalen, te weten, datter was een Chaos of verwarringe onder alle de hooftstoffen, waer van ghy in't boeck Iconologia of uytbeeldingen des verstants fol. 548. kond nae-lesen. Welcke verwarringe wy uyt het Italiaens aldus hebben na-gevolght.
Al eer de Hemel was, de Zee, de Aerd, en 't Vier,
Soo was het Vier, de Aerd, de Hemel, Zee oock hier.
De Zee den Hemel heeft, de Aerd en 't Vier omgeven,
Doch rouw most Vier en Zee, in Aerd' en Hemel sweven.
't Geen d'Aerde was, was 't Vier, de Hemel en de Zee,
En d'Hemel was als d'Aerd, als Vier en Water mee,
Want Aerde, Vier en Zee, den Hemel hiel gesloten,
En d'Hemel was met Vier, Aerd, Water overgooten.
| |
[pagina 8]
| |
Oridius stelt desen Chaos, op deser wijse, by ons, uyt den Latijne nae-gevolght.
Alwaer het Aerdrijck was daer was de Locht en Zee,
En 't Aerdrijck dreef gantsch los en 't ondiep Water mee.
De Locht die had geen Licht, geen stoffe hiel haer wesen,
Dies isser groote twist in hare romp geresen:
Want Koude streed met Hett', en 't Drooge met het Vocht,
Het Harde met het Sacht, en 't Sware met het Locht.
Het schijnt dat de Heydenen eenigh licht hebben gehadt, uyt het Boeck der Scheppinge, hoe dat God alle dese stoffen heeft gescheyden. |
|