Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: La Durette. Of, Wat wilt ghy slempers quisten. Siet de Musijck-noten in Bellerophon, Fol. 137.
ALs Isac gaf sijn zegen aen Iacob sijnen Soon,
Soo heeft hy hem met een gebo'on,
Hy sou geen Dochter trouwen, uyt Canaans geslacht,
Dat van Ham was voort-gebracht.
2. Hy last' hem hy sou reysen, na Padan 't Syrisch land,
En nemen daer een Vrou ter hand,
Van Labans Dochters eene, daer God hem zeegnen sou,
En zijn vruchtbaer met sijn Vrou.
3. Ick wensch u Abrams zeegen, sey hy, met al u zaet,
En 't land dat u door erf bestaet.
Doen toogh hy op nae Haran, tot Lus, alwaer de Son,
Hem niet meer verlichten kon.
4. Terwijl hy lagh te droomen, verscheen hem een gesicht,
Een Ladder, als een Hemels licht,
Die van der aerd' af-reyckte, tot aen des Hemels ront,
Daer de Heer' oock boven stont.
5. De Engels onderwijlen, die klommen op en neer,
En hier op sprack tot hem de Heer,
Ick ben de God Abrahams en Isacs die u 't land,
Schenckt tot een gezegent pand.
| |
[pagina 11]
| |
6. Ick sal u zaet vermeeren, gelijck der aerden stof,
Van Oosten tot den Westen of,
Van 't Zuyden tot den Noorden, sult ghy den zeegen sien,
Die 'er sal aen u geschien.
7. Ick wil u oock behoeden, waer dat ghy keert en gaet,
Ick ben u burgh en toe-verlaet:
Ick sal niet van u scheyden, tot al het geen geschiet,
Wat ghy nu al hoort en siet.
8. Als Iacob nu ontwaeckte, verschrickte hy sich seer:
Dit 's Hemels poort, hier woont de Heer:
Dies maeckte hy een suyle, goot oly op den steen,
Die sijn kussen was voor heen.
9. Hy noemd' dees plaetse Bethel, te voor geheeten Lus,
Om bouwen God een heyligh huys.
Wanneer hy hem besorghde van kleeden, dranck en broot,
Soo hy hem hielp uyt dees noot.
10. ‘Dees Ladder is sijn reyse, de Engels op een neer,
‘Zijn bo'on van 't uyt en weder-keer:
‘En God die 't al bestierde, staet boven op en siet,
‘Watter op der aerde geschiet.
11. ‘Sy reyckt' van d'aerde neder, tot aen des Hemels top;
‘Daer d'Engels klommen af en op:
‘Op dat de vrome souden, oock klimmen door gebe'en,
‘Tot haer God en anders geen.
12. ‘En dat men most van trappe, tot trap in deughd opgaen,
‘Daer d'Engels tot ons' hoeders staen.
‘Want God siet op den geenen, van die hem roepen aen,
‘Daer hy 't oogh oock op sal slaen.
13. ‘Gezegent die van boven, sijn troost en hulp verwacht,
‘En die dees aerdsche lust veracht,
‘Sal door 't geloof verschijnen, by Christo vol geneucht,
‘Daer hy leeft in volle vreught.
|
|