Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
Auteursrechtvrij
[pagina 60]
| |
Stemme: Uyt mijnes herten gronde. Of, Eenmael gingh ick spaceren. Of, Ghy Medenblickers.
HOe is mijn Ziel verslagen, als ick gedachtigh ben,
Der sonden en der plagen, die ick in my beken?
Ick kan geen troost ontfaen, ick kan geen troost gevoelen,
Want mijn gedachten woelen, ach ick ben seer belaen!
2. Als ick my wil oprijsen, dan stort ick strax daer heen,
Mijn sonden my afgrijsen, schoon ick swem in 't geween,
Komt ghy my niet te baet, soo moet ick gantsch versmooren,
Ey wilt my doch verhooren? ach Heere my by-staet!
3. Wie hoor ick hier dus kermen? spreeckt Godes Geest tot u,
Komt ghy bedruckte armen, en weest voor my niet'schuw.
Komt soeckt u troost in my, ghy die daer zijt beladen,
Ick sal u Ziel versaden, met troost, en maecken bly.
4. Blijft doch niet twijffelmoedigh, want ick verquick u weer,
Treet tot my aen vrymoedigh, soeckt troost in mijne Leer:
Want ghy verkrijght het al, wat namaels sal vermaken,
Ghy sult mijn vreughde smaken, die ick u schencken sal.
5. Heb ick 't niet al verdragen, voor uwe saligheyt?
Den doot, de smert en plagen, waer door ick heb bereyt,
Dat ghy in eeuwigheyt, soud dood noch helle vreesen,
Wat wilt ghy treurigh wesen, vol twijffelmoedigheyt?
6. Ghy weet dat mijn genade, is alle morgen daer,
Mijn hulpe vroegh en spade, wordt yder mensch gewaer:
Ick streck mijn' armen uyt, en noodigh allen vromen,
Dat sy doch tot my komen, want dit 's mijn vast besluyt.
7. Wien heb ick niet vergeven, die met berou en boet,
Door beteringh van 't leven, bedruckt was van gemoedt?
Wat David is geschiet, en Petro kondy lesen,
Manasse sal oock wesen, getuygh van 't geen ghy siet.
8. Heb ick niet self den Joden, Ierusalem beschreyt,
Die tegens mijn geboden, sich hadden op-geleyt?
| |
[pagina 61]
| |
Die door hartneckigheyt, mijn trouwe Dienaers dooden;
Heb ick die niet doen nooden, en 't heyl hun toe-geseyt?
9. Maer wijl sy 't hert verstockten, quam oock de straf op haer,
Als sy veel boosheyt rockten, doen voelden sy 't gevaer:
Doet als Magdlena dee, en valt den Heer te voete,
Met tranen en doet boete, dan staet u heyl geree.
10.‘Legh af dan 't boose weesen, dat ten verderve leyt,
‘En wilt den Heere vreesen, in waer' ootmoedigheyt.
‘Hy sal 't bedruckt gemoed, met blyschap weer vervullen,
‘Dat mond en lippen sullen, God dancken voor dit goed.
Siet de Musijck-nooten in den Hemel-sangh, Fol. 214. |
|