Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Lof der Liefde.

Stemme: In Babylon met onverstande.

SChoon dat ick had de Prophetien,
En al 't geheym van Godes raed,
Schoon ick verstont de droomerien,
En dat ick wiste goed en quaed:
Wat sou my baten dese daet?
Schoon ick kost als een Engel spreecken,
En kende niet mijns selfs gebreecken,
Was ick dan niet in slechte staet?

2. Als ick dan most de Liefde derven,

Waer uyt dat alle deughde spruyt,
En dat ick most ellendigh sterven,
Was dan niet al mijn vreughde uyt?
Jae ick was een hol geluyt,
Want sonder Liefd is 't al verlooren,
Liefdeloosheyt weckt Godes tooren,
Liefde het al in sich besluyt.

3. Schoon ick 't geloof had dat ick bergen,

Koste versetten van sijn stee,
En dat ick dorst den Hemel tergen,
En aen 't gesternte grijpen mee;
Wat was het al, soo ick geen Vree,
Noch geene Liefd' in my bevonde?
En dat ick d'armen t'aller-stonde,
Gaf al hem mijn, jae Haef en Vee?

4. Jae soo ick gaf mijn Lijf ten brande,

Wat was 't als 't sonder Liefd' geschiet?
Liefde is lijdsaem, goederhande,
Op-geblasen soo is sy niet,

[p. 118]

 

Alle boosheyt van haer vliet,

 

Want sy gelooft en hoopt alle dingen,

 

Laet ons van ware Liefde singen,

 

Want sy heeft vreese noch verdriet.

 

 

 

5. Liefde sal nimmermeer ophouden,

 

Schoon oock 't geloof en hoop vergaert;

 

Liefde sal nimmermeer verkouden;

 

Want sy altijdt in bloeyen staet.

 

Ware Liefd' hout stal en maet,

 

Laet ons dan in de Liefde branden,

 

Want sy verlicht hert en verstanden,

 

En ware Liefde noyt vergaet.

 

 

 

6. Liefde die is uyt God gebooren,

 

En sy behout de hooghste stee:

 

Laet ons dan als Gods uytverkooren,

 

Houden met alle menschen vree.

 

Want hun naeckt een droevigh wee,

 

Die ware Liefde hier vertreeden,

 

Want Gods Liefd', bestaet in reeden,

 

Hout dan met alle menschen vree.

HVgo seght in 't boeck van de Liefde. O Liefde ghy hebt groote kracht, dat ghy God uyten Hemel ter Aerden hebt konnen trecken en verwinnen, jae den onverwinnelijcken te binden, die niet is te binden. O hoe sterck is uvve band, daer God mede kost vverden gebonden. Want geene menschen kosten hem binden, doe hy oock aen den Pylaer gebonden en aen 't Cruyce vvas genagelt, ten ware de band der Liefde, hem hadde behouden. Ick weet niet vvat ick grooters tot u Lof magh seggen? Dan dat ghy God van den Hemel ter Aerden hebt getrocken, en hebt den mensche, van der Aerde, ten Hemel op-geheven. O heylige Liefde! vereenight ons meer en meer met u, ons liefhebbende met uwen Beminden.