Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Gravesande.
GEen blijder vreughd daelt in 't gemoedt,
Als 's Hemels vreughde doet,
En als Gods licht, In ons de vreughde sticht,
Nae sijn oneyndlijck goed.
Want 's werrelts vreughd, baert in ons ongeneughd,
| |
[pagina 180]
| |
 Om dat die ras vergaet,
En voed in ons het quaet.
Wilt ghy vreughd verwerven,
Soeckt Gods Rijck te erven,
Stelt daer op u toeverlaet.
2. Als Paulus wenscht by God te zijn,
Sagh hy Gods Rijck in schijn,
Sijn Heerlijckheyt en Christi Majesteyt,
Dies was het aerdsch hem pijn:
Dies riep hy uyt, met een seer bly geluyt,
Och dat ick was alree,
Verlost van 't droevigh wee!
Dat ick was ontbonden,
Van dit lijf der sonden,
En genoot de rust en vree.
3. Geen oor aenhoorde oyt de vreughd,
Noch oogh sagh dees geneughd,
Als mijn gesicht, door Godes Geest, verlicht,
Aensagh dees groote deughd.
Want in 't gedacht, heeft noyt Mensche verwacht,
Dit overheerlijck loon,
Waer mee dat Godes Soon,
Ons dan sal vercieren,
En ten Hemel stieren,
En ons schencken 's Levens kroon.
4. De hoogheyt Salomons was schoon,
Als hy sat in sijn throon,
In sijn cieraet, gepronckt in hooge staet,
Met sijne Koninghs kroon.
Waer door hy dan, als een verheven Man,
Van yder wierd' ge-eert,
Als door sijn deughd geleert.
| |
[pagina 181]
| |
Want door wijse reeden,
En sijn goede zeeden,
Was hy yder lief en weert.
5. Wat waer dees uyterlijcke pracht,
Soo hy niet hooger dacht?
Soo die bestont op een soo losse grond,
En hy geen meer verwacht?
Maer 's Hemels vreught, die baert lust en geneught,
Als elck verlaten sal,
Dit aerdsche tranen-dal,
Om by God te woonen,
Die ons sal bekroonen,
Met der Englen soet geschal.
6. Soeckt dan u lust in 's Hemels goed,
Dat yder soecken moet:
Daer siet men niet, op stam noch groot gebiedt,
Maer op een vroom gemoedt.
Want dat bestaet, dat wy nae Godes raet,
Op Christum 't ooge slaen,
En op sijn' paden gaen:
Dat wy mogen singen,
Heer voor alle dingen,
Siet ons doch genadigh aen.
D. Augustinus seyt van de blijdschap des eeuwigen Levens aldus.
ICk sal aenschouwen Gods, des alder-hooghsten goed, aller Engelen en Heyligen vreughde; Iae God sien in het loon des eeuwigen levens, eene heerlijckheyt der Hemelscher Geesten, een eeuwige vreughde en eeren-kroone, het rechte kleynoot der saligheyt, een rechte ruste, een schoone vreede, eene inwendige en uytwendige vreughde; jae een Paradijs Godes, een Hemelsch Ierusalem, een saligh leven, een volheyt der saligheyt, eene eeuwige vreughde en een vreede Gods, die al het verstant sal overtreffen. | |
[pagina 182]
| |
OM dat hier eenige plaetse ledigh was, heb ick de seven Boet-Psalmen, die de oude Leeraers daer toe hebben uyt-gesocht, onder mijne papieren gevonden, en die eertijdts, nae de Nieuwe Oversettinge des Bybels, by my waren gerijmt, hier by willen voegen. Voor de seven Boet-Psalmen worden genomen de 6. 32. 38. 51. 102. 130. 143. waer van ghy den 51. Psalm sult vinden, in mijne Vrania of Hemel-sangh. Fol. 37. |
|