Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 84]

De Kinder-moordt te Bethlehem van Herodes Ascalonita.
Blijdtschap der Engelen over de onnosele Zielen.

Stemme: Quand jo miro le Rose.
Vyt Luca Marenzio

VVEl op ghy Cherubimen!
En Rey van Seraphimen,
Die altijdt voor Godts oogen,
De blijdtschap doet vertogen:
Komt stelt u heldre snaren,
Na dese vreughd, Der lieve Martelaren.

2. Beschouwt dees lieve Shaepjes,
Onnoosle soete Knaepjes,
Door Moorders handt geschonden,
Bebloet in hare wonden:
Maer 't zieltjen, 't eelste leven,
Dat wort by Godt, in eeuwigheyt verheven.

3. Beschouwt dees suyvre leden,
Geciert in witte kleeden,
Die onbemorst met sonden,
Maer reyn en klaer bevonden,

[p. 85]

 

Verschijnen in Godts Tempel,

 

Verwellekomt, in sijn gewijde drempel.

 

 

 

4. V Harpen en Tamboeren:

 

O Engeljes! wilt roeren:

 

En met u lieve keeltjes,

 

Nabootsen 's Hemels veeltjes,

 

En soo veel vreughd verwecken,

 

Dat u gesangh, mach alles over strecken.

 

 

 

5. O Dwingh-landt! Kinder-moorder!

 

O schandt-vleck! Rust-verstoorder!

 

Vol ziddren, angst en beven:

 

Ons Koningh moet doch leven:

 

Hoe dat ghy moordt de zielen,

 

Ons Koningh leeft, die kondy niet vernielen.

 

 

 

6. Is oyt in 's Hemels wooningh,

 

Verwelkomt eenigh Koningh?

 

Soo zijn dit sijne boden,

 

Dees liet Herodes dooden:

 

Vyt vreese van sijn Rijcken:

 

Ons Koningh leeft, en heerscht hier eeuwighlijcken.

 

 

 

‘7. Wie tegen Godt wil kampen,

 

‘ Wort overstulpt met rampen,

 

‘ Sijn prickel is te krachtigh,

 

‘ En sijne handt almachtigh:

 

‘ Dus staeckt u moorderyen,

 

‘ Ons Koningh leeft, dies suldy niet bedyen.

 

 

 

8. O Hemels Choor wilt krielen,

 

Vol blijdtschap om dees zielen,

 

Ontfanghtse met schalmeyen,

 

En met vergode Reyen:

 

En singht Godt der Heyrscharen:

 

Godt Zebaoth, dat die sijn volck wil sparen.