Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: 24. Psalm, De Aerd is onses Godts, &c.
GHy wulpsche Jongelingh die 't goet,
Vw's Vaders dus onnut verdoet,
En slempt en dempt in aller wegen,
By Hoeren, snoeren, licht gespuys,
By Godtloos volck en verr' van huys,
Verquist uw's Ouders milden zegen.
2. Nu 't op is, laes! nu stady bloodt,
Beroyt, en kampt schier mette doodt,
Van honger bleeck en gantsch bestorven:
En slobt in 't trogh by Verckens draf,
En drijft de Swijnen op en af.
Hoe zy dy van u standt bedorven?
| |
[pagina 95]
| |
3. Doch hy keert tot sich selver in,
En denckt aldus in sijnen sin,
Ick wil weer tot mijn Vader keeren:
Ick word van honger af-gemat,
Mijns Vaders dienaers eten sat,
En hebben al wat sy begeeren.
4. Ick sal dan tot mijn Vader gaen,
En schreyen dat ick heb misdaen,
Aen hem en aen mijn Godt hier boven:
En dat ick niet ben waert geacht,
Sijn Soon, maer dat ick als 't geslacht,
Der minste slaven blijf verschoven.
5. Hy ylt dan na sijn Vader toe,
Die gantsch gebroken van gemoe,
Sijn' arme Soon van verr' sach nadren:
Hy valt hem om den hals en kust,
't Verloren schaep, dat seer ontrust,
In tranen smolt, in ziel en adren.
6. Hy schreyt o Vader! 'k heb misdaen,
Voor Godt en u my seer ontgaen,
Vergeeft my doch mijn wulpsche daden.
De Vader hem met kleeders deckt,
Een ringh hy aen sijn vinger treckt,
Met schoenen snel op 's Hemels paden.
‘7. Ghy wulpsche, die in wellust wroet,
‘ Valt doch u Heer en Godt te voet,
‘ En gaet met rouw u Vader smeecken,
‘ Belijdt van herten al u quaed,
‘ Met opset, om door Godts genaed,
‘ Te mijden sonden en gebreecken.
‘8. De Hemel sal dan open staen,
‘ Godt sal den sondaer niet versmaen,
‘ Maer 't vette Kalf van blijdschap slachten:
‘ De Englen sullen zijn verheughd,
En juychen in dees groote vreughd:
Wel hem! die op sijn heyl kan achten.
|
|