Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Tegen de Hoovaerdye.

Stemme: Carile.

CArile! Hoe volghdy dus de werreld, door een schijn en valsche lust?
Door roem, en wulpsche pracht, die elck veracht,
Schoon sy u behaegt, en daer in schept u rust:

[p. 192]

 

 

Weelde noch drachten, Perl noch Diamant,

 

V niet verkrachten, maer u blind verstand,

 

Verlanght, en janckt na d'ydelheen,

 

Daer ach! mijn geklagh u stieren sal nae reen.

 

 

 

2. Let eens op de broosheyt van u leven, op een roock en losse waen,

 

Die smelt en ras verdwijnt, hoe schoon 't u schijnt,

 

Hoe ghy 't oock verbloemt, en gaet dees gladde baen.

 

Hayren en jaren, proncken en geprael,

 

Seer snel wegh varen: als ghy oudt en kael,

 

V tijd, verslijdt in kostelheen,

 

Die ghy, al by ty, moet mannelijck vertreen.

 

3. Ciert u vry, en wilt in rooskens baden, volght de sleur en hoofsche pracht,

 

Vermomt en toyt u op, gelijck een pop,

 

Met floers en blancket, en kroese weytsche dracht:

 

Kleeren en veeren, baggen noch juweel,

 

Konnen u eeren, hoovaert maeckt niet eel:

 

't Gemoed, u doet, met sorgh verstaen,

 

Dat al, dit gemal, moet als een bloem vergaen.

 

4. Carilé, wilt Sions dochter volgen, in haer cier en zeedigh kleed,

 

Daer tijd, of bange lucht, noch naer gesucht,

 

V hier van berooft, 't zy in vreughde noch leet,

 

Eere en deughde, Gods-vrucht en geloof,

 

Sullen u verjeughden, met een heyligh loof,

 

Met Palm, wiens galm, en soete stem,

 

Wiens throon, overschoon, klinckt in Ierusalem.

[p. 193]

 

5. 't Kleed zy wit, en onbemost van sonden, daer de liefd en hoop in leeft,

 

Daer ghy, geciert soo schoon, voor Godes throon,

 

Reyn en onbevleckt, als een suyver Duyfken sweeft.

 

Engels en reyen, en des Hemels schaer,

 

Sullen u geleyen heyligh voor 't Autaer.

 

Daer 't Lam, de stam der droomen siet,

 

Die slecht, en oprecht, 's Hemels vreughde geniet.