Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Minaccie. Dreygement.

Een Vrouwe metten mond open, en een hulsel op 't hoofd, dat een vreeslijck Monsterdier gelijckt. Zy is in 't grauw gekleet met root en swart gestreept, hebbende in d'eene hand een swaerd, en in d'ander een stock, dreygende daer mede te slaen.

Dreyginge is een bewijs om te doen vreesen, en andere schrick aen te jaegen, en daerom kan de verbaestheyt in vierderleye maniere werden aengemerckt, gelijck 't selve Eustachius beschrijft, te weten met het hoofd, met de kleedinge, met het swaerd, en met den stock.

Mette open mond wortse gestelt, om te betoonen dat de kracht van de dreyginge door de stemme geschiet, diewelcke daer nae een verschrickinge, door haer krijten, aenbrenght; en om dat door het krijten het bloed ontroert wort, soo draeghtse altijd, ick weet niet wat verschricklijckheyt in 't aengesicht. En gelijck de stemme de ooren beweeght, alsoo brengen oock de rimpels en kreucken door het mismaeckte aengesicht, schrick aen, als mede het vreeslijcke hulsel dat zy op haer hoofd draeght.

Het gryse kleed, wesende van swart en wit te saemen gestelt, dient om de voorbode van den nacht uyt te beelden, niet alsse op 't allerdonckerst is, wanneermen niemant kan sien, maer wanneerse naer 't ysselijck,

[p. 96]

en tusschen licht en duyster is, en daerom wortse gestelt om meest te verschricken, als men noch een weynigh sien kan. De Poëten seggen dat de Hel vol duyster licht is. En Virgilius seyt in 't boeck Aeneidos:

Hoc dat de duystre Maen' door 't dwaellicht kan verleyen,
En 't schaduachtig bosch met kromme wegen spreyen.

't borduyrsel van root en swart, bediet dat de dreygementen daer toe strecken om verschrickinge aen te jaegen, het zy ten bloede of ten doode.

De stock en 't bloote geweer, drucken uyt, wat soorte van dreygementen men tegen de moedige vyanden, en hoedaenige men tegens knechten, en 't gemeen volxken moet gebruycken, die weynigh weeten of kennen wat de eere is.