Oratione. Gebed.
Een oude Vrouwe van een nedrigh wesen in korte witte kleederen, knielende met ontslagen armen, houdende in de rechter hand een roockend Wieroockvat, waer van de ketens, als Pater nosters, sullen wesen, houdende 't hoofd verheven, siende eenige glans.
In 't wit wortse gekleet, om datse behoort, gelijck Ambrosius seght, suyver, eenvoudigh, klaer en blijcklijck te wesen.
Datse met opgeslagen armen geknielt is, vertoont de eerbiedigheyt die zy aen God den Heere behoort te hebben, en in 't besonder als zy in 't Gebed is.
Het verheven aengesicht dat een glans siet, vertoont, gelijck D. Thomas seyt, is een opheffinge des gemoeds, en een opweckinge van de genegentheyt, door de welcke de Mensch sprekende, Gebeden tot God stort, openbaerende hem sijne verborgentheden en 't verlangen van sijn herte.
Het roockende Wieroockvat is een beeld van 't Gebed, want David seyt inden CXL Psalm: Heere! mijn Gebed moet voor u gestelt zijn, als een reuckoffer voor u gesichte.
De Paternosters zijn als keetens van 't Wieroockvat, om dat het Vader onse het volmaecktste Gebed is, dat Christus ons selve heeft leeren bidden, &c.
Oud wordse gemaelt, om dat in dees Ouder meest wordt gebeden, vermits de reyse uyt dese Werreld, den Ouden aldernaest is.
Auteursrechtelijk beschermd