Machina dell Mondo. 't Gebouw des Werrelts.
Een Vrouwe, hebbende om 't hoofd de swieren van de seven Planeten, en in plaets van de hayren, vier vlammen: 't kleed sal in drie deelen geschakeert wesen, doch yder van besondere verwe. Het eerste deel sal den borst bedecken, en dat deel van 't licchaem sal blauw en vol wolcken wesen. Het tweede deel sal licht blauw of azuyr wesen, als de baeren van de Zee. Het derde deel totte voeten toe, sal groen wesen met bergen, steeden, en kasteelen. Zy sal een Slange in de eene hand houden, diewelcke in 't ronde gekrult zijnde, den steert in den mond hout, 't welck bediet, dat de Werreld van sich selven, en door sich selven gevoet wort, en datse in sich selve en door sich selve, altijt met een gemaetigheyt en gewoonlijcke beweginge, in sich wederkeert, loopende het begin nae 't einde, en het eynde keert weder nae haer selve begin. En hierom worden de seven Planeten aldus afgemaelt.
Het vier dat zy boven op 't hoofd draegt en de verwe van 't kleed, bedieden de vier hoofdstoffen, diewelcke zijn de vier mindere deelen van 't groot Gebouw deses Werrelts.
Auteursrechtelijk beschermd