Speranza. Hope.
Een Vrouwe in 't geel gekleedt met een bossel bloemen op 't hoofd, 't kleed sal vol kruyden en planten wesen, houdende in de slincker hand een Ancker.
De hoedaenigheden van 't goede, die ons staen aen te mercken, zijn tweederleye: de eerste is het eerlijcke, d'ander het profijtlijcke. De eerste, wort door de bloemen te kennen gegeven, wesende ciersels van de eere. De tweede, door 't ancker, wesende een noothulp in 't grootste gevaer van de fortuyne.
De Hope wort geel gemaeckt, en dit kleet wort oock Aurora of de Morgenstond gegeven: En niet sonder reeden naemden de Atheniensen de Hope voor de Morgenstond, om dat de dagh door 't aenbreken van dieselve naedert, en alle dingen sich daer in vernieuwen, beginnende van nieuws te hopen, nae 't geene verlooren was.
Auteursrechtelijk beschermd