Vanita. Ydelheyt.
Een Maeghdeken seer prachtigh geciert met een geblancket aengesicht, draegende op haer hoofd, een schotel daer een hert in leyt.
Ydelheyd wort in den Mensche geheeten, al het geen, 't welck niet gerecht is tot een vast en volmaeckt eynde, wesende het eynde of de uytkomst, gelijck de Philosophen beweeren, een regel van alle onse handelingen: en daerom kleedse haer prachtigh, en blancket haer aengesicht om andere luyden te behaegen, siende op vuyle en slechte dingen, die weynigh om 't lijf hebben, en korte tijd geduyren, en daerom magh dat met recht gestelt worden voor een teycken van Ydelheyd.
't Is oock Ydelheyd aen yder Mensch sijn hert en gedachten te ontdecken, want het is nergens goed toe, en kan u seer licht schaedelijck zijn, sonder datmen 't dan weder te recht kan brenghen, en daerom is haer het Hart boven op 't hoofd gestelt.
Auteursrechtelijk beschermd