De Koetse van Ceres.
Boccatius in 't VIII boeck van zijne beschrijvinge van de af komst der Goden, stelt Ceres een Vrouwe die op een Koetse sit, en die van twee vreesselijcke draecken wort voortgetrocken, hebbende op 't hoofd een krans van koorenayren, gelijck Ovidius seght. Zy hout in de rechter hand een bossel met Maenekoppen, en in de slincker een ontsteken fackel.
Dese boven gestelde dieren worden haer toegevoeght, om de kromme voorens en groeven, die de Ossen maecken, terwijl men het land ploeght, waer door Ceres wort verstaen; ofte om uyt te drucken, de verjaeghde Slange van Eurilicus uyt het eyland Salimina, die behouden wierde in den Tempel van Ceres, al waer zy altijd gestaen heeft, als een van haere Dienaeressen of Dienstmaeghden.
De Krans van koren ayren bediet, dat Ceres een milde en overvloedige voortteelster van het land is, en door de Maenkoppen wort haere vruchtbaerheyt verstaen.
Door den ontsteken fackel, geloof ick, datmen moet verstaen den Somer-tijd, wanneer de Sonne straelen meest steecken, en die 't kooren doen rijpen, als mede wanneerse de tacken verbrant en het stroo op 't veld verdrooght: daer in 't tegendeel de dampen, die op 't vlacke aerdrijck zijn, om hooge stijgen, en door soodanige werckinge wort het kooren groff en geeft groote overvloet uyt.
Auteursrechtelijk beschermd