Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Amor di se stesso. Eygen-Liefde.

Naer 't oud gebruyck wort Narcissus afgebeelt, dat hy sich in een fonteyn spiegelt: Want de Eygen Liefde is niet anders,

[p. 295]

als sich schoon te laeten duncken in zijn eygen wercken, en dat met groot genoegen en verwonderinge. En dit is een verdrietige en belachlijcke saecke, gelijckse oock bespottelijck en ongeluckigh van de Poëten over den fabel van Narcissus beschreven is:

Ghy die in al u sot bedrijf,
Hebt welgevallen aen u lijf,
Aen schoonheyd, Rijckdoom, en aen Staet,
Aen eygen Wijsheyd, eygen baet,
Die buyten 't spoor van 't algemeen,
V Wijsheyd acht en anders geen,
Komt hier en siet Narcissus aen,
Vol Eygen-Liefd en sotte waen,
Die in zijn eygen Wijsheyd smoort,
Waer uyt dan komt een bloemken voort.
‘De Eygen-Liefd is oock een bloem,
Van wind, van waen, en valsche roem.