Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Galathea. Nimphe van de Zee.

Een jonge blancke Maeghd, wiens kuyf seer luchtigh als silver-draed is uytgespreyt, hebbende seer klaere en fijne peerlen aen de ooren, van de welcke zy oock een hals-snoer heeft, en voor de kleedinge een witte sluyer als melck, ten deele om 't lijf geslingert en in de locht geswaeyt, houdende met d'eene hand den sluyer, en met d'ander een spons, settende haere voeten op een seer witte Zee-Oester of Kinckhoren.

Galathea heeft den naem van Melck, daer-

[p. 354]

om past de wittigheyt van 't vlees en van den sluyer, seer wel op haer naem en weesen.

De Peerlen en Kinckhoorens zijn teyckens van haere Godheyt over de Zee.

Soo veel de Spongien belanght, verhaelt Boccatius, dat voor de blanckheyt van Galathea het Zeeschuym verstaen wort, 't welck van de Zee en Locht te saemen geslagen zijnde, seer wit wort, en daer van komen daer nae de Spongien voort.