Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Magnificenza. Prachtigheyt, Heerlijckheyt, Grootsheyt.

Een Vrouwe in lijfverwe of incarnaet gekleet, met goude brooskens, hebbende in de rechter hand de beeldenisse van Pallas, en sal sitten op eene kostelijcke stoel, of soo ghy dieselve te paerde wilt vertoonen, soo salse dieselve stoel aen haere sijde hebben.

De brooskens waeren van d'oude Konin-

[p. 421]

gen gebruyckt tot een teycken van een Koninghlijck ontwerp, en wierden oock door de Tragische Poëten, in haere personagien gebruyckt, om hier mede uyt te drucken, onder wat slagh van Menschen de heerlijcke Prachtigheydt bestont, als hebbende de kracht van veele Rijckdommen noodigh.

Het beeld van Pallas, is tot een teycken gestelt, om dat groote wercken behooren dese Liefde by sich te draegen, datmen alles eerlijck en behoorlijck uyt voere, andersins sullen 't maer ydele wercken en sotheyt wesen. De beelden nochtans diewelcke met groote kosten en weynigh nuttigheyt, door den grooten arbeyd en naerstigheyt der Onderdaenen, gebracht werden tot een eedel eynde, zijn werckingen van de heerlijckheyt der Princen, en dese dingen worden alleen met wijsen en wencken gedaen, gebiedende slechts, sonder dat zy selve eenige arbeyd of moeyte, daer toe doen. En daerom is de Zeetel by haer gestelt, wesende eertijts gebruyckt, voor een beeld van 't Gebieden.