Dolore de Zeuzi. Smerte, nae de afbeeldinge van Zeuxis.
Een treurigh en bleeck Man in 't swart gekleet, met een uytgebluste Fackel in de hand, die noch een weinigh roock geeft.
De kenteyckens van de smerte, worden noodsaeckelijck uyt eenige teyckens van 't voorhoofd, als in een toonplaets van de ziele, ontdeckt: alwaer zy, gelijck de Poeet seyt, haere waere of koopmanschap te voorschijn brenght, als daer zijn de rimpelen, de traenen, de droef heyt, de bleeckheyt en andere dingen, die door soodaenige werckingen, sich in 't aengesicht vertoonen.
Het swarte kleed is altijt een teycken van droef heyt en smerte, alsoo dieselve verwe de duysternisse gelijckt, die daer is een beroovinge van 't licht, welck licht de oorsake en beginsel is van onse vrolijckheyt, gelijck de blinde Tobias seyde, verhaelende zijn ongeluck aen zijnen Soone.
De uytgebluste Fackel, nae 't gevoelen van eenige Philosophen, vertoont, dat de ziele niet anders is als een Vier, 't welck of door gestaedige smerte en moeylijckheyt wort uytgeblust, of zy heeft soo veele lichts niet, dat zy in haere handelingen, 't geene nut en oorbaer is, kan onderscheyden: en dat een bedroeft Man, een Fackel gelijckt, die eerst is uytgebluscht, en geen vlamme van sich geeft, maer heeft alleene soo veel hette, datse den roock (soo veel zy magh) kan uytwerpen; passende ditselve op en bedroeft leven, om daer door dieselve droefheyt te voeden. De vindinge van dese beeldnisse wordt dien seer ouden Schilder Zeuxis toegeschreven.
Auteursrechtelijk beschermd