Tempo. Tijd.
Een oud Man in weerschijn, van verscheyden vreemde verwen gekleet, en sal dit kleet kostlijck gemaeckt zijn vol sterren, om dat dieselve van tijd tot tijd heerschappye voeren over de verderflijcke dingen: Hy sal gekroont zijn met Roosen, koorenayren, vruchten en verdrooghde tacken, als een Koningh en Heere van 't Iaer, en van het saysoen des tijds, staende op den Zodiac: want zijn kracht is om hoogh in den Hemel gestelt, ons de beweginge van de Son en andere Planeeten toemeetende, onderscheydende en vernielende de Maenden, Iaeren en Tijden. Hy sal een Spiegel in der hand hebben, diewelcke ons te verstaen geeft, dat van den Tijd alleen de teghenwoordige Tijd wort gesien die haer wesen heeft, en die daer en boven noch soo kort en onseker is, datse de valsche beeldenisse van den Spiegel daer in overtreft. Ter sijden heeft hy een mager en dor kindeken, en van d'ander sijde een schoon en vet, beyde met een Spiegel, wesende dit de voor by gepasseerde Tijd, die sich in de gedachten der Menschen verslijt, en de toekomende Tijd, wast gestadigh, door de Hope, aen.
Voor de voeten sal een groot Boeck wesen, waer in twee andere kinderkens schrijven, houdende 't eene de Son op 't hoofd voor den Dagh, en 't ander de Maene voor den Nacht.
Auteursrechtelijk beschermd