Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Dapocaggine. Traegheyt, Domheyt.

Een Vrouwe met verwarde hoofdhayren in licht blaeu gekleet, en seer gescheurt, sittende mette handen op de knie, en 't hoofd om leegh, hebbende ter sijden haer een Schaep.

De Traegheyt wort met verwarde hayren geschildert, om te betoonen, hare Traegheyt en luyheyt in den arbeyt: 't welck een gebreck is dat veroorsaeckt wort uyt haer selven, wesende de slechte luyden luy en

[p. 516]

langhsaem in haere handelingen: en derhalven onbequaem tot alle oefningen der naerstigheyt, sittende mette handen op de knye.

Het gebroken kleet bediet de armoede en behoeftigheyt die soodanigen overkomt, die haer selve door haere Traegheyt, niet weeten te bestieren.

Zy sit met het hoofd gebogen, om dat een slecht Mensch zijn hoofd niet derf opsteken, gelijck andere luyden doen, om te treden op den wegh van eere, diewelcke bestaet in de uytvoeringe van swaerwichtige handelingen.

Het Schaepken is geheel dom, en kan gantsch niet uytvoeren van 't geene hem voorkomt. Daerom seyt Dante in zijne Helle, Weest Menschen en geen domme Schapen.