Desiderio. Verlangen.
Een Vrouwe, die totten hals toe een kleed heeft van verscheyden verwen, wesende gevleugelt, uyt wiens hert een flonckrende vlamme opgaet.
Het verlangen is een hertlijcke begeerte nae eenige saecke, die aen 't verstand voor goed wort opgedraegen, en daerom heeft sodanige werckinge seer veele onvolmaektheyt: en zy wort aen 't verstand by de eerste stoffe geleecken, waer van Aristoteles seght dat de forme of gedaente nae de modus of het maecksel verlanght, gelijck de Vrouwe nae den Man, en dat met reeden: wesende de genegentheit begeerigh nae toekomende dingen, die wy noch niet hebben verkregen: Daerom wort het Verlangen onder de gedaente van een Vrouwe vertoont.
Men kan oock seggen, dat het Verlangen een geestlijcke beweginge van 't gemoed is, die oock nimmermeer rust, ten zy saecke, dat het geene de treckinge of begeerte veroorsaekt, wort verkregen, en dieselve swerft altijd rontom 't geene ons ontbreeckt, en de begeerte verkregen hebbende, wort het Verlangen uytgebluscht.
De Sluyer van veele verwen bediet, dat het voorwerp van het verlangen is het goede te beoogen, en gelijck daer veele soorten van goed gevonden werden, alsoo vindmen oock veelderleye slagh van Verlangen.
De vleugels bedieden de snelligheyt, die haestigh komt en wederom ras verdwijnt.
De vlam druckt uyt, dat het Verlangen een vlam is, die uyt het herte en uyt het gemoed komt, diewelcke, als droge stoffe zijnde, soo neemtse terstont aen, wat saecke men haer aenbiet, wanneerse maer een schijn van 't goede heeft.
Auteursrechtelijk beschermd