Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Tradimento. Verraderie.

Een Helsche Goddinne, cierlijck gekleet, met een grijns voor 't gesichte, die zy met eene hand een weinigh oplicht, ontdeckende ten deele haer leelijck en mager aengesicht. De grins sal blonde en verwarde hoofdhairen hebben, op 't hoofd salse een seer dunne en fijne sluyer dragen, alwaer haere Slangehayren door schijnen.

De Poëten versieren, dat de Furien eenige Helsche Vrouwen sijn, die daer toe geschickt zijn om andere te plaegen, tot ondergangh

[p. 545]

der Menschen, zijnde leelijck, schricklijck, en stinckende, met Slangen hayr en vlammende oogen, en oversulx zijn dese dienaressen van sulcken grooten quaed: En bedeckt zijnde met een Momaensicht, soo bediedense het Verraed, 't welck is een schadelijck werck en een droevige deckmantel onder schijn van goed, en daerom heeft de grijns blonde en gekrulde hayren, 't welck zijn de valsche gedachten, om haere eigene schelmerie te bedecken, en de ellende die zy andere aendoen, te verheelen, 't welck alles door de Slangen, die vol venijn zijn, en door de Slange hayren, die boven den sluyer uytsteecken, bewesen wort, betoonende dat alle Verraderie ten laesten sal ontdeckt worden, nae de Lesse Christi, daer is niet soo verborgen, dat niet sal ontdeckt worden.