Confusione. Verwarringe.
Een jonge Vrouwe, wiens kleed, in 't wilde, met verscheyden verwen geschakeert is, hebbende wilde en verwarde hoofdhayren: houdende de rechter hand op de vier Elementen, die seer verwart onder malkanderen sweven, en de slincker hand houdse op den tooren van Babel, met dese spreuke, Babilonia undique, dat is, over al Verwarringe.
Zy wort jongh geschildert, om dat de jonge luyden seer totte Verwarringe gedreven zijn, en dat van wegen de kleyne eervaerentheyt die zy hebben, sonder welcke men zijne saecken niet kan bestieren, wordende lichtlijck door haere genegentheeden verleyt, die alsdan de Verwarringe medebrengen.
De verwarde, lange en korte hoofdhayren, bedieden de wilde en vliegende gedachten, die het Verstand verwarren.
De verscheyde verwen van 't kleed, drucken uyt de ydele, ongemanierde en verwarde handelingen: want waer te veel is, daer is Verwarringe.
De tooren van Babel, Genesis XI, wort gestelt als een teyken van Verwarringe, 't welck een yder bekent is. En daerom als God den Bouwlieden wilde verstooren, soo verwarde hy haere spraecke, alsoo dat een yder in 't wilde riep, sonder datse malkanderen verstonden: en hier door wierden de hovaerdige en Godloose Heydenen, diewelcke sich vermaeten, dat zy, tegen Godes Almachtigheyt, wilden aen wercken, gestraft, sulx dat zy het werck mosten staecken. En tot meerder klaerheyt maelt Ovidius het Chaos of de verwarde ruwe klomp, aldus af:
Daer was een eenigh beeld, een Chaos over al,
Een rouwe woeste klomp, en een verwarde bal.
Aguillara seyt in zijne Naevolginge over Ovidium, van dese Verwarringe, dien wy aldus hebben naegevolght:
Aleer de Hemel was, de Zee, de Aerd' en 't Vier,
Soo was het Vier, de Aerd, de Hemel, Zee, oock hier:
De Zee den Hemel heeft, de Aerd' en 't Vier omgeven,
Doch rouw most Vier en Zee, in Aerd en Hemel sweven;
Auteursrechtelijk beschermd