Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Perfection. Volmaecktheyt.

Een Vrouwe in goud gekleet, toonende hare Mammen en de geheele borst bloot, staende in den circkel van den Zodiaek, teykenende metten Passer eenen Circkel, diewelcke zy, by nae, ten einde treckt.

Het goude kleed bediet Volkomentheyt, want goud is het volmaecktste onder alle de Metallen.

De Mammen en bloote borst, beteykenen eene van de voornaemste Volmaecktheden, 't welck is om andere te voeden, en zijn eygen goederen vaerdigh mede te deelen, wesende het geven volmaeckter, als weldaeden te ontfangen. Daerom oock God, die de

[p. 563]

oneyndelijcke Volmaecktheyt is, geeft alles, en krijgt van zijne schepsels niet wederom.

De Passer, daer mede zy den Circkel treckt, is by den Wiskonstenaers een volmaeckte figure, en de Oude onderhielden dit, wanneer zy offerden, dat zy een Circkel nat maeckten in 't bloed van de offerhande, dat met groote Godsdienstigheyt in een vat vergadert was, en dat was het geheylighde woord, dat de Griecken naemden Telejesthae, dat is, dat het nu was geeindight. 't Welck zy seyden, een teycken te zijn van volkomentheyt, wesende de Circkel de volmaecktste van alle andere beelden: en de Circkel van den Zodiaeck is een teycken van de reeden, en een behoorlijcke en bequaeme maete van de volmaeckte wercken.