Hora Vndecima. De elfde uyre.
Een gevleugelt Maeghdeken, in 't weerschijn gekleet, van geel en swart, houdende met groote bevalligheyt het teycken van Luna, en een uyrwerck van een Waeterlooper. Waer van Cicero gedenckt, in de natuyre der Goden. Maer, seyt hy, wat is beter, of ghy een getrocken Sonne-wijser of een Waeterlooper aensiet. Want hier mede deylden de Reedenaers, by Ouds, den Tijd af. En alhoewel dit geen Sonnewijser is, niet te min deelde Scipio Nasica 595 nae de bouwinge der stad Romen, met de Waeterloopers, de even-gelijcke uyren van dagh en nacht af. Want de Sonnewijsers, wanneer de locht is betrocken, geven geen schijnsel van sich. Hier van getuyght Plinius in 't VII boek. De vindinge van dese Waeterlooper, seyt Vitruvius in 't IX boeck van zijn Archit. dat gevonden is van Ctesibius Alexandrinus, zijnde de soone van een Chirurgijn.
Auteursrechtelijk beschermd