Klare onderrichtinge der voortreffelijcke worstel-konst

[p. 12]

Het Negende Deel,
Hoe datmen yemandt, in handtgemeenschap zijnde met een ander, wegh kan dragen.

DEse Verhandeling begrijpt in sich een bysonder soet vermaeck voor den Aenschouwer, wanneer die in het werck wort gestelt, soo wonderlijck als aengenaem, waerom of dese aenwijsinge wel bysondere acht mach gegeven worden: want den uytval vertoont het weghdragen van de tegenstrever, en die dickmaels met de grootste gramschap was ingenomen, tegens de gene, met wien hy getwist had, en moest, in spijt van al sijn verbolgentheydt, sich in onmacht van dien laten heen voeren. Dese streeck is by d'Autheur dickwils gebruyckt geworden.

N^o. 1.aant.

I en K staende om malkander aen te grijpen, dreyght K aen I een slagh te willen geven, daer of tast I aen, en slaet sijn rechter hant op de slincker pols van K, dan buyght hy sich neer, en leght sijn slincker arm in de knie-kneep van 't slincker been van K, treckende den slincker man van K over sijn schouder, soo kan hy hem bequaemlijck dragen, waer hy hem hebben wil.

2.aant.

Indien K daer op niet bedacht mocht wesen, soo moet hy nootsakelijck raken op de shouder van I, en hy wort gemackelijck, schoon vry grooter en swaerder als I, van hem wegh gedragen.

3.aant.

Als nu K dese greep mocht bekent zijn, soo druckt K het hooft van I neer, waer door de gelegentheyt om wegh te dragen aen I wort benomeen.

4.aant.

I voelende dat sijn hooft neergedruckt wort, brengt den slincker arm van K uytwaert aen, en halende sijn hooft te rugh, licht met sijn slincker hant het slincker been op van K, en smijt hem alsoo achter over.