Evangelische leeuwerck deel 4 en 5

[p. 250]

Van Verduldigheyt.

Wijse: Gegroet soo moet ghy zijn. Noch weet ick een Kasteel.
't Musyck, siet wat voor aen.

DOor hoop van 't eeuwigh Goedt
Wat hoort-men niet te lijden?
Hier alle tegen-spoedt
Ontfangen met verblijden:
En, met Verduldigheyt,
Tot meer noch zijn bereyt,
Ter eeren van Godts Majesteyt.En

Verduldigheyts profijt

Is niet om te werdeeren.
Een oogenblick ghy lijdt
Hier tot Godts meerder eeren.
En u kleyn lijdens-plicht ⁺
Werckt in het Hemels Licht
Voor u een eeuwigh Vreugts-gewicht.En

Het komt toch van den Heer. ⁺

Wat ghy hebt te verdragen.
Als Vader mint u seer: ⁺
En seyndt u somtijt plagen:
Dat ghy, door goeden strijdt,
Rijck in verdiensten zijt:
En naemaels u te meer verblijdt.Dat

En klaeght dan, ziele, niet,

Als Godt u komt besoecken:
Noch wijckt aen geen verdriet:
Sijn hulp sal u verkloecken.
Schept hier in alle vreught, ⁺
Als ghy beproeft zijn meught.
‘Door lijden wort vol-maeckt de Deught.Schept

Siet, hoe ons' Heylandt leedt:

+ 2 Cor. 4. 17.

+ 11. 14.

+ Prov. 3. 11.

+ Jac. 1. 2.

[p. 251]

 

Hy klaeghde, noch en beerde:

 

Noch sprack, noch tegen-streedt, ⁺

 

Noch sich in 't minst verweerde.

 

Job, als een duldig Lam, ⁺

 

Hoe 't met hem over-quam

 

Gestaedigh sprack: Godt gaf, Godt nam.Job

 

 Xaverius wel eer,

 

In duysent swarigheden,

 

Riep stadigh: Heer, noch meer,

 

Om in u Rijck te treden!

 

Maer ghy wilt niet een zier

 

Verduldigh lijden hier,

 

Om te ontgaen het eeuwigh vyer.Maer

 

Ghy sult in Lijdtsaemheyt,

 

Seght Godt, uw' ziel besitten: ⁺

 

Noch, in grammoedicheyt,

 

Plaets geven aen 's bloets hitten.

 

Maer seer verduldigh weest.

 

‘Godt loont dien alder-meest,

 

‘Die voor hem kruys noch lijden vreest.Maer

+ 1 Pet. 2.

+ Job. 1. 21.

+ Matt. 16.