Het masker van de wereldt afgetrocken
(1935)–Adriaen Poirters–
Auteursrecht onbekend
[pagina 323]
| |
[pagina 324]
| |
Ga naar voetnoot1. MIJn Dochter heeft een tertiaen,
S'en magh daerom niet buyten gaen;
Sy moet haer houden van de straet,
Ga naar voetnoot2. Op datter niet wat toe en slaet;
Zy moght wat krijghen in de kou,
Dat sy daer naer beklaghen sou.
Want siecke lie'n zijn wonder teer,
Ga naar voetnoot3. Hen let het minste mottigh weer:
Daerom houd' ick-se by den heirt;
Ga naar voetnoot4. Want daer en ben ick niet verveirt.
De maert die op haer diensten past,
Die hebb' ick oock ghenoegh belast,
Dat sy haer wel sou gade slaen,
En stoocken 't vyer van 'smorghens aen,
En onderhouden 't heel den dagh,
Op dat sy haer wel wermen magh.
Sy heeft een schermsel in de handt,
En die bevrijdt haer van den brandt:
Soo sit mijn Dochter wel en wermt,
En is oock van de vlam beschermt.
Ick wou dat ieder, alsmen mindt,
Droegh sulck een sorghe voor sijn kindt;
Ga naar voetnoot5. Besonder als een jeughdigh dier
Blijft sitten by Cupidoos vyer.
Een kranck-hooft viel daer licht in rust,
Een kranck-hooft schoot in vuylen lust,
Een kranck-hooft kreegh dan wonder sin,
Een kranck-hooft vielder seffens in.
En als men nu ghevallen is,
Dan sietmen wat dat mallen is:
En't speeltjen wierdt daer med' gheeyndt,
Ga naar voetnoot6. Mijn lieve Dochter is ghescheyndt.
En waer af komts' in dit verdriet?
Dat sy, en ghy niet toe en siet.
Bewaertse dan op alle kant,
Dat sy haer wermt en niet en brant.
|
|
