Het pelgrimken van Kevelaer

Inhoudende de litanien, hymni, liedekens, herders-dichtjens, en reys gebeden voor de processie van Kevelaer

Liedeken.

Stemme: Ach vind' ick u hier.

Komt ô Lieven mensch, komt volght kloeck aen,
Al die in doefheyt sijt,
En wenscht te sijn verblijdt,
En hoort naer mijn vermaen,
Siet waer ick u voortaen:
'k Loop tot die troosters' is van allegaer,
Al die hunnen toevlucht nemen recht tot haer,
Tot Maria die men eert,
Die men leert, In Kevelaer.

2. Want daer vind' ick al wat ick wensch,

Al wat'er dienstigh is,
Tot mijn hersteltenis,
'k Sien daer lichaemelijck,
't Geen ick wensch geestelijck,
Mensch, mensch, die droevigh was en die nu hoort
Blinde, den stommen die doet nu selfs sijn woordt,
Die te voren kreupel was,
Niet van pas, gaet rechte-voort.

3. O Troost der droevigen, Maria Maeght,

Mijn arme Ziel aen siet,
Die light in groot verdriet,
Die U haer ellend' klaeght,
Dat sy in wendigh draeght,
Haere sonden hebben haer van't licht berooft,
Haere sonden hebben haer't gehoort verdooft,
Want zy heeft den quaden raet,
Vroegh en laet, te vast gelooft.

[p. 32]

 

4. Maer gy, die niemant van u wegh en jaeght,

 

Wie het oock wesen magh,

 

En hoe diep dat hy lagh,

 

Versmoort in't quaet, gy draeght,

 

Hem d'hulp die hy vraeght.

 

Als hy komt met rouw en bedroeft gemoet,

 

Als hy voor sijn sonden doet bequaeme boet,

 

Soo wordt hy door u bemint,

 

Wordt Godes kindt, Besiet het goet.

 

5. Mijn arme ziel dat toch mede deylt,

 

ô Troost! ô soete maeght,

 

Die gunst die zy u vraeght,

 

Dat sy van sonden vrij,

 

Magh wesen eeuwigh blij;

 

Op dat zy waerachtelijck getuygen magh,

 

Die was blint, dat sy door uwe hulpe sagh,

 

Als sy was in Kevelaer, En haer daer,

 

Voor uw' voeten lagh.