Ydelheyt des werelts
(1645)–Adriaen Poirters–Ydelheyt des werelts
auteur: A. Poirters
bron: Adriaen Poirters, Ydelheyt des werelts. Jan Cnobbaert, Antwerpen 1645 (tweede druk)
[Daer is al menigh verdriet]
Daer is al menigh verdriet,
Dat alle-man niet en siet.
Den pluymstrijcker Damocles was oock van ghevoelen dat dierghelijcke de gheluckighste waren, ende als hy eens in hunne plaetse aen tafel sat, daer aen een peerds-hayr een blanck sweert boven sijn hooft was ghehanghen, soo hadde hy terstondt allen sijnen hongher verloren. Een goede conscientie is het beste | |
[p. 162] | |
banquet, datter op-ghericht kan worden. Al en waerder in hunne overdadighe banquetten anders niet, als quetsinghe der ghesontheydt, dat alleen waer ghenoegh om d'andere schaele op te halen. Doch behalven het lichaem soo vindt de ziele daer oock alle hare quellinghe; den eenen sit u te hoogh, den anderen sit u te leegh: noyt en sullender soo veel kussens geleedt worden, of daer sal noch iemandt qualijck gheseten hebben. Voeght hier by twist ende krakeel, spijtigheydt ende kijvagien, die daer dickwils + oprijsen; soo dat den Wijseman wel seght: Beter is een droogh brocksken met blijdschap, als een huys vol maeltijden van slagh-offer met kijvagie. Hebt ghy noyt ghehoort, mijne Philothea, hoe dat de Veld-muys ende Steets-muys malckanderen ghenoodt hadden? Het Muysken vande stadt quam eerst buyten, alwaer het ontfanghen wierdt in een schuer, daer wat korens, ende een eyndeken keersse viel te knagen: doch liepen heel blijde den stroy-tas op ende neer, sonder ghestoort te worden. Het Steets-muysken, siende, dattet buyten soo armelijck ghestelt was, heeft het Veld-muysken mede naer de stadt ghenomen, ende zijn met den donckeren avondt gheslopen in de bottelerije van een huys, daer-men Kermis oft een Bruyloft hadde ghehouden; daer vonden sy witten-broodt, leckeren kees, amandel-tarten, marsepeynen, &c. maer terstondt soo sy geseten waren, verraschte hen de Maert, soo dat-se qualijck een holleken kosten insnappen. Het Veld-muysken dan door de vreese aen-ghejaeght, is sonder op-houden soo verre gheloopen, dat het buyten de poorte is ghekomen, ende aldaer heel moede van loopen op een heuveltjen wat rustende, keerde sich naer de stadt, en seyde: |
+Prov. 17
|