Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten
(2014)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 97]
| |
XI | |
[pagina 98]
| |
Dadataal aant.1Lagen gestold tijdwater achter hem, divers getint,
opschuivend in zijn richting,
dreigend:
op het punt vloeibaar te worden
en hem te overspoelen als een nieuwe zondvloed.
En vluchten, snelsnel -
de eigen, steeds nieuwe leegtes achter hem
die hij vóór moet blijven of vullen met zichzelf.
*
De dreigende serialiteit
van de eigen negatieve-nabeelden
die zich opdringen, índringen
als toekomstig verleden tijd.
| |
2De dominante horizon begint in plaats van hoger
al lager te liggen,
tot beneden zijn blik,
ja, tot vlak voor zijn voeten.
De huiveringwekkende aanvechting
over de rand te stappen
naar het ondoorgrondelijke erachter.
*
Snelle stap achterwaarts uit zelfbehoud,
terug naar het toekomstig verleden:
rugwaarts gericht toeval.
*
Prille concepties in dadataal.
|
|