Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten
(2014)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 103]
| |
Nachtlicht aant.1De nacht valt weer in de dag.
Nachtlicht
als verspreid herinneringslicht, leegtelicht.
Herinnerde stiltes
als de bidstiltes
van onzichtbare nachtvogels in de lucht.
*
Nog even de luchtspiegeling
van twee grote tevreden prevelende lippen,
gevolgd door de totale zelfinkeer van de natuur
En ja, ook de zee in je is niet meer onrustig.
* *
Nachtevening, overgaand niet in zwart, maar hermetisch wit,
het ultieme wit dus.
Dit denken.
Witdenken.
En aangedaan
vlijt ook mijn witte schaduw zich op de maan.
| |
[pagina 104]
| |
2Wit denkleven is
als het voorzichtig aanraken van water.
De besprenkeling met dit water,
bijna even licht
als het geluid van één klappende hand.
De andere hand is altijd een denkbeeldige.
*
Zachtjes aangeraakt worden door die inbeeldige hand.
|
|