Avatar. Avader
(2006)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 60]
| |
No hay caminosaant.1Vannacht bevallen van een vacuümbaby.
Je vibreert als een kleuter opgesloten in een teddybeer,
net als al die vele eendagskinderen om je heen.
Hoor, het geluid van duizenden knijpkikkertjes:
het klinkt overweldigend geruststellend.
En je zwermt uit, bezeten van eenlingen, babymorfemen.
Mijn zoon, no hay caminos, wegen maak je al lopend.
| |
[pagina 61]
| |
2De volgende gedachte bestijgt de overtreffende trap.
Huilende wolfskwinten. Gelijkzwevende
halfgetempereerde woorden.
Kleine stroomversnellingen in de tijd
en het pristine gezang van duizend breinvogeltjes.
Voorwaar, vandaag voelen wij ons bijna vijandig eenvoudig.
En ik: In de vermomming van mijn eigen ego
schenk ik je het mijne en het mijne.
En zij: Kom, laten we drie nieuwe vrienden maken.
|
|