dringt nog weinig tot de buitenwacht door - de buitenwacht! -, maar mij is bekend dat ze nog goed dna in versteende dino-eieren hebben aangetroffen en dat ze een kweek hebben gemaakt die levensvatbaar bleek.
De heer Grunsven keek vergenoegd alsof hij er een persoonlijk aandeel in had gehad.
- Wie weet lopen er binnenkort weer dinosaurussen op de aarde rond en minineushoorns, dwergolifanten en zelfs dodo's, de doodste vogel aller tijden! En wat denk je van een homo erectus of een homo habilis? samen met de oerhond!
Het gezicht van de heer Grunsven straalde, straalde terug naar het voorhistorische paradijs, stond weer aan het begin van de menselijke evolutie.
- Nooit geweten dat u zo'n historische belangstelling had, zelfs paleontologische, zei ik cynisch.
- Had ik ook niet, tot voor kort. Geschiedenis begint altijd met persoonlijke belangstelling, alle geschiedenis.
- En ze wordt zo tot persoonlijke geschiedenis?
- Precies.
- En anders bestaat ze niet?
De heer Grunsven legde weer een vinger langs zijn neus en keek slim, met de ontwaakte blik van een homo erectus.
- De wetenschap op zoek naar het oude geheim, niet naar nieuwe, steeds nieuwe geheimen, die we vaak zelf geschapen hebben om ze te kunnen oplossen, met als absoluut hoogtepunt een geheim dat we nooit kunnen oplossen. Kan God een geheim scheppen dat hij zelf niet kan onthullen? Ja, dat kan hij; en dat heeft hij gedaan door zichzelf te scheppen via de mens, die een al even onoplosbaar raadsel is en misschien wel daardóór.
- Hohoho, zei ik. Woordspel, zei ik.
- Nou en? Terug naar de oerknal van de culturele evolutie, dat is pas boeiend, zei de heer Grunsven. Je ziet, ik ben een late rijper, maar beter laat dan nooit. En toen hij zag
Auteursrechtelijk beschermd