Virtualia. Teletonen. Even- en nevenbeelden

[p. 68]

Wenswervelingen

Het negengesternte blikkert, flikkert,
manen weerkaatsen elkaar,

eindeloos.

En wij, omringd door flarden onzichtbare materie,
voortdurend opduikende voor-beelden:

hun

vluchtige verschijningen en verdwijningen
als even gerealiseerde onmogelijkheden.

Mensbeelden die zich onophoudelijk mimen
en weer onwezenlijker worden,

evenals wij,

voormalige toekomstmensen.

Wenswervelingen.

Winden zonder windrichting.

*

Tijd om ons te koesteren in oude

hartverwarmende materie.

En jij, je draagt een hele zee met je mee.