Mengeldichten (3 delen)

Herdenking.

DE westewint blies zacht; de zwoele zomer bukte

Met zyn gebloost gelaet de blyde werelt toe;

Het wout was lang verlost van 's gryzen winters roê;

Toen ik met Rozemont de teêre kruitjes drukte:
Niet met den voet alleen, aen wien dit slechts gejukte,

't Gebloemt spreidde ons een bedt. och, myn gedachten, hoe!

Och! hoe was in dien nacht myn brandigh hart te moe!

Dat sprong van blyschap op terwyl zy nederhukte.

Wy kenden haet noch nydt noch spyt noch wrevelheit:

't Scheen in Saturnus eeu; doch met dit onderscheit:

Dat in den gulden tydt de Min geen minnaers plaegde

Met toorts en boog en schicht: en dat, naer myn onthoudt,

d'Oranje Auroor in 't oost voor ons veel vroeger daegde

Dan ze outtydts was gewent in d'eeu van klinkklaer gout.